Deze in 1927 gebouwde Moskee, destijds een kerk, behoort qua architectuur tot de Delftse school en is ontworpen door architect H.W. Valk. De stijl van dit gebouw komt neer op een mengeling van gothisch (de geveltorens en een spitsboog hier en daar) en romaans (de massieve muren die zowel binnen en buiten het beeld bepalen). Het interieur is een ruimte met veel geel geglazuurde baksteen.
De Zaaier
Zo heette de rooms katholieke kerk met de twee hoge torens die in 1927-1929 op de Rozengracht werd gebouwd. Zij is in plaats gekomen van de kerk met dezelfde naam op de Keizergracht 22, die dateerde van 1837. Op 31 oktober 1971 was de laatste Eucharistieviering en in 1974 vestigde zich de Nederlandse Tapijt Centrale in de verlaten kerk.
Moskee sinds 1981
In 1981 was het zover: het kerkgebouw kreeg weer een religieuze bestemming. De Turkse gemeenschap vestigde er een Moskee/Turks Islamitisch Centrum. Het interieur van de Fatih Moskee moest wel veranderd worden. In alle moskeeën van de wereld is de windrichting naar Mekka aangegeven door een belangrijke wand met een gebedsnis (Kiblah). Wie het hoofd erheen wendt, wendt het hoofd naar Mekka. Met het altaar als richtpunt lag de oorspronkelijke ruimte juist op het Noord-Westen en daarmee 180° verkeerd. Vandaar werd een nieuwe muur in het interieur gemaakt, met daarin een gebedsnis, een muur die de vroegere entree aan het gezicht ontrekt en afsluit van binnenuit. Toch is in de gevel aan de Rozengracht nog een bescheiden toegang te vinden. Foto 2 van Mehmet Yamali.
